ftp

آشنائی با پروتكل FTP 

 FTP ،‌ يك پروتكل ارسال فايل است كه با استفاده از آن سرويس گيرندگان می توانند به سرويس دهندگان متصل و صرفنظر از نوع سرويس دهنده اقدام به دريافت و يا ارسال فايل نمايند . پروتكل FTP به منظور ارائه خدمات خود از دو حالت متفاوت استفاده می نمايد : Active Mode و Passive Mode .  مهمترين تفاوت بين روش های فوق جايگاه سرويس دهنده و يا سرويس گيرنده  در ايجاد و خاتمه يك ارتباط است .
همانگونه كه در بخش اول اشاره گرديد ، يك اتصال پروتكل TCP/IP ( نسخه شماره چهار)  شامل دو  نقطه مجزا می باشد كه هر نقطه از يك آدرس IP و يك شماره پورت استفاده می نمايد . برقراری ارتباط بين يك سرويس گيرنده و يك سرويس دهنده منوط به وجود چهار عنصر اطلاعاتی است : آدرس سرويس دهنده ،‌پورت سرويس دهنده ، آدرس سرويس گيرنده و پورت سرويس گيرنده . در زمان برقراری يك ارتباط ، سرويس گيرنده از يك شماره پورت استفاده می نمايد . اين شماره پورت می تواند متناسب با نوع عملكرد برنامه سرويس گيرنده به صورت اختياری و يا اجباری باشد . مثلا"  برخی برنامه های سرويس گيرنده به منظور ارتباط با سرويس دهنده ، نيازمند استفاده از يك شماره پورت خاص می باشند ( نظير برنامه های سرويس گيرنده وب و يا مرورگرهای وب كه از پورت شماره 80 به منظور ارتباط با سرويس دهنده وب استفاده می نمايد) . در مواردی كه الزامی در خصوص شماره پورت وجود ندارد از يك شماره پورت موقتی و يا   ephemeral  استفاده می گردد . اين نوع پورت ها موقتی بوده و توسط IP stack ماشين مربوطه به متقاضيان نسبت داده شده و پس از خاتمه ارتباط ، پورت آزاد می گردد . با توجه به اين كه اكثر IP Stacks بلافاصله از پورت موقت آزاد شده استفاده نخواهند كرد ( تا زمانی كه تمام pool تكميل نشده باشد ) ،‌در صورتی كه سرويس گيرنده مجددا" درخواست  برقراری يك ارتباط را نمايد ، يك شماره پورت موقتی ديگر به وی تخصيص داده می شود .
پس از اين مقدمه ،‌ در ادامه به بررسی هر يك از روش های Active و Passive در پروتكل FTP خواهيم پرداخت .

Active Mode
Active Mode ، روش سنتی ارتباط بين يك سرويس گيرنده FTP و يك سرويس دهنده می باشد كه عملكرد آن بر اساس فرآيند زير است :

• سرويس گيرنده  يك ارتباط با پورت 21 سرويس دهنده  FTP برقرار می نمايد . پورت 21 ، پورتی است كه سرويس دهنده  به آن گوش فرا می دهد تا از صدور فرامين آگاه و آنان را به ترتيب پاسخ دهد . سرويس گيرنده برای برقراری ارتباط با سرويس دهنده از يك پورت تصادفی و موقتی ( بزرگتر از 1024 ) استفاده می نمايد( پورت x ).

• سرويس گيرنده شماره پورت لازم برای ارتباط سرويس دهنده با خود را  از طريق صدور دستور PORT N+1 به وی اطلاع می دهد ( پورت x+1 )

• سرويس دهنده يك ارتباط را از طريق پورت 20  خود با پورت مشخص شده سرويس گيرنده ( پورت x+1 ) برقرار می نمايد .

لطفا" به من از طريق پورت 1931  بر روی آدرس  IP: 192.168.1.2  متصل  و سپس داده را ارسال نمائيد .	سرويس گيرنده
تائيد دستور	سرويس دهنده

در فرآيند فوق ، ارتباط  توسط  سرويس گيرنده آغاز  و پاسخ به آن توسط سرويس دهنده و از طريق پورت x+1 كه توسط سرويس گيرنده مشخص شده است ،  انجام می شود . در صورتی كه سرويس گيرنده از سيستم ها و دستگاه های امنيتی خاصی نظير فايروال استفاده كرده باشد ، می بايست تهميدات لازم به منظور ارتباط كامپيوترهای ميزبان راه دور به سرويس گيرنده پيش بينی تا آنان بتوانند به هر پورت بالاتر از 1024 سرويس گيرنده دستيابی داشته باشند . بدين منظور لازم است كه پورت های اشاره شده بر روی ماشين سرويس گيرنده open باشند . اين موضوع می‌ تواند تهديدات و چالش های امنيتی متعددی را برای سرويس گيرندگان به دنبال داشته باشد .

Passive Mode
در Passive Mode ، كه به آن " مديريت و يا اداره سرويس گيرندگان FTP" نيز گفته می شود از فرآيند زير استفاده می گردد :

• سرويس گيرنده دو پورت را فعال می نمايد ( پورت x و x+1 )

• ارتباط اوليه از طريق پورت x سرويس گيرنده با پورت 21  سرويس دهنده  آغاز می گردد .

• سرويس دهنده يك پورت را فعال ( Y ) و به سرويس گيرنده شماره پورت را اعلام می نمايد .

• در ادامه سرويس گيرنده يك اتصال از طريق پورت x+1 با پورت y سرويس دهنده برقرار می نمايد .

 

لطفا" به من بگوئيد  كه از كجا می توانم داده را دريافت نمايم	سرويس گيرنده
با من از طريق پورت 4023  بر روی آدرس  IP: 192.168.1.25 ارتباط برقرار نمائيد .	سرويس دهنده

در فرآيند فوق ، سرويس گيرنده دارای نقش محوری است و فايروال موجود بر روی سرويس گيرنده می تواند درخواست های دريافتی غيرمجاز به پورت های بالاتر از 1024 را به منظور افزايش امنيت بلاك نمايند .  در صورتی كه بر روی كامپيوترهای سرويس دهنده نيز فايروال نصب شده باشد ، می بايست پيكربندی لازم به منظور استفاده از پورت های بالاتر از 1024 بر روی آن آنجام و آنان open گردند . باز نمودن پورت های فوق بر روی سرويس دهنده می تواند چالش های امنيتی خاصی را برای سرويس دهنده به دنبال داشته باشد .
متاسفانه تمامی سرويس گيرندگان FTP از Passive Mode حمايت نمی نمايند . اگر يك سرويس گيرنده بتواند به يك سرويس دهنده  login نمايد ولی قادر به ارسال داده بر روی آن نباشد ، نشاندهنده اين موضوع است كه فايروال و يا Gateway برای استفاده از Passive Mode  به درستی پيكربندی نشده است .

ملاحضات امنيتی
در صورتی كه فايروال های موجود بر روی كامپيوترهای سرويس گيرنده به درستی پيكربندی نگردند ، آنان نمی توانند از Active Mode استفاده نمايند .  در Passive Mode استحكام سيستم امنيتی در سمت سرويس دهنده و توسط فايروال مربوطه انجام خواهد شد . بنابراين لازم است به سرويس دهنده اجازه داده شود كه به اتصالات هر پورت بالاتر از 1024 پاسخ دهد . ترافيك فوق ، معمولا" توسط فايروال سرويس دهنده بلاك می گردد . در چنين شرايطی امكان استفاده از Passive Mode وجود نخواهد داشت .

Passive Mode  و يا Active Mode ؟
با توجه به مستندات درج شده در RFC 1579 ، استفاده از Passive Mode به دلايل متعددی به Active Mode ترجيح داده می شود :

•  تعداد سرويس دهندگان موجود بر روی اينترنت به مراتب كمتر از سرويس گيرندگان می باشد .

• با استفاده از امكانات موجود می توان سرويس دهندگان را پيكربندی تا بتوانند از مجموعه پورت های محدود و تعريف شده ای با در نظر گرفتن مسائل امنيتی ، استفاده نمايند.

پيكربندی فايروال
جدول زير  پيكربندی فايروال در Active Mode و  Passive Mode  را نشان می دهد .

Active Mode
Server Inbound	from any client port >1024 to port 21 on the server
Server Outbound	from port 20 on the client on any port > 1024
Client Inbound	ports 20 from the server to any port >1024 on client
Client Outbound	from any port >1024 to port 21 on the server
Passive Mode
Server Inbound	port 21 and any port >1024 from client/anywhere, from any port >1024
Server Outbound	port 21 and any port >1024 to client/anywhere, to any port >1024
Client Inbound	Return traffic, any port > 1024 from server using any port >1024

و اما يك نكته ديگر در رابطه با پروتكل FTP !
در صورتی كه در زمان دريافت يك فايل با استفاده از پروتكل FTP مشكلات خاصی ايجاد  كه منجر به قطع ارتباط با سرويس دهنده FTP گردد ،‌ سرويس گيرنده می تواند با مشخص كردن يك offset از فايل دريافتی  به سرويس دهنده اعلام نمايد كه عمليات ارسال را از جائی كه ارتباط قطع شده است ، ادامه دهد ( سرويس گيرنده از محلی شروع به دريافت فايل می نمايد كه ارتباط غيرفعال شده بود ) . استفاده از ويژگی فوق به امكانات سرويس دهنده FTP بستگی دارد . 

  منبع :  www.srco.ir

 

كارنامه پنجاه سال فعاليت جنبش غيرمتعهدها
از باندونگ تا جاكارتا


بعد از پايان جنگ جهانى دوم قدرت هاى بزرگ شرق و غرب با مسلح شدن به سلاح هسته اى احساس كردند كه رويارويى با يكديگر باعث نابودى خودشان خواهد شد. لذا پديده اى به نام جنگ سرد در عرصه سياست بين الملل و روابط جهانى خود را نشان داد. به اين معنى كه بين دو بلوك كمونيست به رهبرى شوروى سابق و اقمارش از يك طرف و متحدان غربى از جانب ديگر به جنگى دست يازيدند كه با تبليغات شديد عليه طرف مقابل آغاز مى شد و سپس مسابقه تسليحاتى را براى «توازن وحشت» (Balance of Terror) در زمينه موشك هاى قاره پيما و بعداً مسلح شدن به موشك هاى چندپيكانه اتمى، دو بلوك را به مرحله «توازن قدرت» (Balance of power) رسانيد و از آن پس آنها در مسير يك «صلح خصمانه» قرار گرفتند. در اين فرايند با فروش سلاح هاى متعارف به كشورهاى تازه استقلال يافته آسيا و آفريقا به ايجاد بحران در سطح منطقه اى و جهانى دامن مى زدند، بدون آنكه دو ابرقدرت شوروى و آمريكا با يكديگر درگير شوند. چون كشورهاى ابرقدرت از ۱۹۴۵ به بعد تا ۹ نوامبر ۱۹۸۹ كه ديوار برلين شكسته شد و جنگ سرد به پايان رسيد، با مشخصه هايى كه از آن نام برديم درصدد بحران آفرينى در كشورهاى جهان سوم بودند، بعضى از رهبران اين كشورها مانند نهرو نخست وزير هند، سوكارنو رئيس جمهور اندونزى و جمال عبدالناصر رئيس جمهور مصر كه از رهبران شاخص آفريقايى _ آسيايى بودند، مصمم شدند كه با تشكيل اجلاسيه اى در «باندونگ» واقع در اندونزى از ۱۷ تا ۲۴ آوريل ۱۹۵۵ به اتفاق رهبران ۲۹ كشور ديگر آسيايى و آفريقايى براى رهايى از فشارهاى سياسى غرب و شرق اولاً از كليه مكانيسم هاى مبارزه با استعمار در اين دو قاره پشتيبانى كنند. ثانياً براى مبارزه با دسته بندى هاى سياسى نظام كه بالقوه باعث تشنج و بحران در روابط بين المللى مى شود پايه گذار ايجاد دولت هاى غيرمتعهد و بى طرف گردند. بعد از كنفرانس عالى باندونگ سيزده اجلاسيه كشورهاى غيرمتعهد در كشورهاى مختلف تشكيل شد تا آن كه اجلاس جاكارتا از ۲۲ تا ۲۵ آوريل ۲۰۰۵ با شركت ۱۰۲ كشور آسيايى _ آفريقايى تشكيل شد. با توجه به اهميت اين كنفرانس، به سابقه تاريخى تشكيل كنفرانس و اجلاسيه هاى مختلف كشورهاى غيرمتعهد و نتايج كنفرانس اخير جاكارتا مى پردازيم.• مقدمات تشكيل كنفرانس باندونگ«آلفرد سووى» (Alfred Sowie) اقتصاددان فرانسوى بعد از جنگ دوم جهانى اصطلاح «جهان سوم» را براى كشورهايى به كاربرد كه بين دو غول جهانخوار صنعتى و نظامى غرب و شرق تحت فشارند و درصدد هستند كه خود را از قيد سلطه آنها رها سازند. او براى كشورهاى جهان سوم مشخصه ها و فاكتورهايى نوشت كه بيان آن در اين مقاله خارج از موضوع است. به طور خلاصه مى توان گفت كه اين اصطلاح را براى كشورهاى در حال توسعه، توسعه نيافته و عقب مانده نيز به كار بردند. در آن زمان هند و اكثر كشورهاى آسيايى و آفريقايى را مى توانستيم جزء جهان سوم محسوب كنيم. براى اولين بار جواهر لعل نهرو رهبر حزب كنگره هند كه مامور بود تا خود را آماده گرداند كه نخست وزيرى هندوستان مستقل را برعهده گيرد، با توجه به جنگ فرانسوى ها در ويتنام عدم پذيرش استقلال اندونزى توسط هلندى ها به رغم تمام مجاهدات دكتر احمد سوكارنو و بالاخره جنگ داخلى بزرگى كه بين مائو و چيانكاى چك در چين در جريان بود و مداخلاتى كه آمريكا به نفع چيانكاى چك مى نمود به اين نتيجه رسيد كه كشورهاى آسيايى بايد براى جلوگيرى از هرگونه مداخله سياسى نظامى خارجى ها در امور خود تدابيرى بينديشند. از اين جهت پنج ماه قبل از آنكه اسناد مربوط به استقلال هند رسماً مبادله شود، اولين كنفرانس آفرو-آسيايى از ۲۲ مارس تا ۲ آوريل ۱۹۴۷ در دهلى نو گشايش يافت. از آنجايى كه از قاره بزرگ آفريقا فقط نماينده مصر حضور داشت، نام كنفرانس به «كنفرانس روابط آسيايى» تغيير كرد. نهرو در نطق افتتاحيه خود بر اتحاد ملت هاى آسيايى تاكيد كرد و در بيانيه نهايى براى آنكه قاره آفريقا فراموش نشود، به همدردى ملل آسيايى با مردم قاره سياه كه در چنگال استعمار اسيرند اشاره شد. در جريان دومين كنفرانس دهلى نو كه در ۲۰ تا ۲۳ ژانويه ۱۹۴۹ در جريان بود، از گروه آفريقايى علاوه بر مصر نماينده اتيوپى نيز شركت كرده بود. نهرو طى سخنرانى خود به عنوان نخست وزير هند گفت كه همه ما ملل آسيايى و آفريقايى با تمام تفاوت هاى فرهنگى كه داريم در يك چيز اشتراك داشته ايم و آن استعماره سيصد ساله كشورهاى اروپايى بر كشورهايمان بوده كه بايد هرچه زودتر به آزادى خود كه همانا رهايى از بند استعمار است، برسيم.• كنفرانس كلمبو پيش درآمد كنفرانس باندونگدر ۵ آوريل ۱۹۵۴ روساى كشورهاى برمه (بيرمانى)، سيلان، هند، اندونزى و پاكستان در كلمبو اجتماع كردند. در اين كنفرانس از تعريف «ناپيوستگى» (بى طرفى) (Nonalignement) (Neturalism) مطرح شد و به كشورهاى آسيايى و آفريقايى توصيه شد كه بى طرفى و ناپيوستگى عبارت است از احتراز از پيوستن به گروه بندى هاى نظامى دو بلوك شرق و غرب. هر كشور بى طرف بايد سه هدف را دنبال كند: ۱- اتخاذ يك سياست خارجى اصيل كه ضامن منافع ملى آن كشور باشد. ۲- استوار ساختن استقلال سياسى و اقتصادى ۳- برقرار ساختن مناسبات اقتصادى و فرهنگى با همه كشورهاى جهان بر پايه برابرى روابط متقابل و تاكيد بر اينكه كشورهاى غيرمتعهد مى توانند بدون شركت در هر بلوك بندى نظامى از دو بلوك شرق و غرب كمك مالى دريافت دارند. ضمناً از كشورهاى آسيايى و آفريقايى خواسته شد كه جمهورى جديدالتاسيس خلق چين به رهبرى مائو را به رسميت شناخته و سازمان ملل متحد اين كشور را به عضويت بپذيرد. در اين كنفرانس مقرر شد كه در كنفرانس «بوگور» (Bogor) واقع در اندونزى در ۲۸ دسامبر ۱۹۵۴ كه نمايندگان كشورهاى آسيايى و آفريقايى شركت مى كنند، مقدمات تشكيل اجلاسيه عالى باندونگ را در اندونزى در ۱۹۵۵ فراهم آورند. پس از پايان كنفرانس كلمبو طى ملاقاتى كه بين نهرو نخست وزير هند و چوئن لاى نخست وزير جمهورى خلق چين در ۲۸ ژوئن ۱۹۵۴ روى داد، طى بيانيه مشتركى «اصل پانچ شيلا» (Panch-shila) كه از جانب نهرو پيشنهاد شده بود، در مناسبات آفرو _ آسيايى مى بايستى ملحوظ نظر قرار گيرد. اين اصول عبارتند از: ۱- احترام متقابل به تماميت ارضى و حاكميت دولت ها ۲- عدم تجاوز متقابل ۳- عدم دخالت در امور داخلى يكديگر ۴- برابرى و مزاياى متقابل ۵- همزيستى مسالمت آميز. لازم به يادآورى است كه در كنفرانس «كلمبو» و «بوگور» قيد شد كه در تمام كنفرانس هاى آسيايى _ آفريقايى پنج اصل زير نيز رعايت شود:۱- ضداستعمار بودن ۲- بى طرفى (عدم تعهد) ۳- توسعه اقتصادى ۴- برابرى نژادى و تحكيم صلح و امنيت بين الملل ۵- نفى هرگونه استعمار.• كنفرانس عالى آسيايى- آفريقايى باندونگميزبان اين كنفرانس دكتر احمد سوكارنو بود كه سال ها با استعمار مبارزه كرده بود. در ۱۷ آوريل دستور العمل كنفرانس براى نمايندگان كشور هاى شركت كننده خوانده شد.

كنفرانس دربرگيرنده ۲۹ كشور بود كه ۲۳ كشور آن آسيايى و شش كشور آفريقايى بودند- نمايندگان الجزاير، مراكش، فلسطين و تونس به علت آن كه كشورشان درگير در جنگ هاى استقلال بودند، نمايندگانى به عنوان ناظر به كنفرانس فرستاده بودند. در ۱۸ آوريل ۱۹۵۵ كنفرانس با سخنرانى دكتر سوكارنو افتتاح شد و سابقه مبارزات كشور هاى آسيايى و آفريقايى را بيان كرد. هيات هاى نمايندگى اكثراً در سطح رهبران بودند و پاره اى از آنان در سطح نخست وزير و وزير خارجه بودند. در حاشيه كنفرانس مذاكراتى بين سوكارنو، چوئن لاى، جمال عبدالناصر و نهرو صورت گرفت كه بسيار سرنوشت ساز بود. شركت كنندگان به سه دسته تقسيم مى شدند:۱- ضد كمونيست ها و طرفداران الحاق به بلوك ها و پيمان هاى نظامى منطقه اى كه همگى مدافع بلوك غرب بودند، مانند فيليپين، ژاپن، ويتنام جنوبى، لائوس، تايلند، تركيه، پاكستان، اتيوپى، لبنان، ليبى، ليبريا، عراق و چند كشور ديگر.۲- بى طرف ها و هواداران «پانچ شيلا» مانند افغانستان، برمه، مصر، هندوستان، اندونزى و سوريه. توضيح اين كه دولت هاى بى طرف سعى داشتند كشور هاى طرفدار الحاق به بلوك هاى نظامى و سياسى را به بى طرفى سوق دهند ولى نمايندگان كشور هاى ضد كمونيست كه به پيمان هاى نظامى منطقه اى پيوسته بودند مانند پاكستان و تركيه از شوروى به عنوان استعمار ايدئولوژيك ياد مى كردند و استدلال مى نمودند كه براى حفظ تماميت ارضى خود در برابر تجاوز بلوك شوروى مجبورند كشورشان را به يكى از بلوك هاى نظامى پيوند دهند. ۳- كمونيست ها مانند چين و ويتنام شمالى كه مدعى بودند به هيچ يك از بلوك هاى نظامى نمى پيوندند و همين امر نيز صورت گرفت و اين دو كشور بعداً به پيمان ورشو به رهبرى شوروى نپيوستند.• اهميت كنفرانس باندونگ و نقطه نظر هاى شركت كنندگان در آندرباره اهميت كنفرانس باندونگ همين بس كه «لئوپولد سدارسنگور» (leopold senghor) نويسنده و شاعر و رئيس جمهور سابق سنگال درباره آن اظهار داشت كه گرد همايى باندونگ پس از «رنسانس» بزرگترين حادثه تاريخى است زيرا هيات نمايندگى كشور هاى بافرهنگ هاى متفاوت و رژيم هاى اجتماعى متفاوت در يك جا گرد هم آورده و نظريات همه آنها را به هم نزديك كرد. در اين كنفرانس درباره استعمار، بى طرفى و توسعه اقتصادى بحث شد. نمايندگان كشور هايى كه وارد پيمان بغداد (سنتو) شده بودند، درباره جهاد ضد كمونيستى سخنرانى كردند اما مطلبى كه باعث شگفتى شركت كنندگان شد، آن بود كه چوئن لاى نخست وزير جمهورى خلق چين نقش آشتى دهنده را نه تنها بين كمونيست ها و ضد كمونيست ها بازى مى كرد بلكه بين پيوستگان (متعهدان) و ناپيوستگان (غيرمتعهد ها) را سازش مى داد اما در مورد تعريف استعمار همواره اختلاف بود. بعضى از شركت كنندگان، غربى ها را اساساً استعمارگر مى دانستند ولى فاتين زورلو وزير خارجه تركيه، فاضل جمالى وزير خارجه عراق و محمد على نخست وزير پاكستان كه كشور هايشان به عضويت پيمان بغداد (سنتو) درآمده بودند پافشارى مى كردند كه كمونيسم نيز نوعى امپرياليسم است و اصرار داشتند كه اين نكته را به همه بقبولانند كه اتحاد شوروى و دنياى كمونيسم در لباس سوسياليسم قصد تسلط بر كشور هاى ديگر را دارند. اما چوئن لاى نخست وزير چين كمونيست با ملايمت، اتهامات نو استعمارى را كه به شوروى وارد مى آمد، رد مى كرد اما از آنجايى كه اين قضيه به زودى حل نشد، نهرو نخست وزير هندوستان پشت تريبون رفت و ضمن محكوم كردن عمل استعمار در طول تاريخ اضافه كرد كه: «حقارت غير قابل تحملى است كه يك ملت آسيايى يا آفريقايى خود را به سطح اقمار اين گروه يا آن گروه تنزل دهد.» بعداً جمال عبدالناصر دنباله رشته سخن نهرو را به دست گرفت و براى آشتى دادن بين طرفداران پيوستگى به بلوك هاى نظامى و سياسى و طرفداران ناپيوستگى فرمولى را ارائه داد كه به قرار زير بود:۱- احترام حق هر ملت براى دفاع فردى يا جمعى براساس منشور ملل متحد.۲- خوددارى از توسل به تنظيم دفاع جمعى كه به تامين منافع خاص قدرت هاى بزرگ، هر كه باشد، خدمت كند.بالاخره بيانيه نهايى كنفرانس با ذكر اصل باندونگ به شرح زير پايان يافت:۱- احترام به حقوق بشر ۲- احترام به حاكميت و تماميت ارضى براى همه ملت ها ۳- تساوى نژاد ها و ملت ها ۴- عدم دخالت در امور داخلى كشورهاى ديگر ۵- حق دفاع مشروع فردى و جمعى ۶- خوددارى از پيوستن به اتحاديه هاى نظامى كه براى خدمت به منافع قدرت هاى بزرگ صورت مى گيرد و محكوميت هرگونه فشار ناشى از قدرت هاى بزرگ ۷- امتناع از به كار بردن زور ۸- حل مسالمت آميز اختلاف ها ۹- تشويق به همكارى هاى بين المللى ۱۰- احترام به عدالت و تعهدات بين المللى.• نظرى به كنفرانس هاى غير متعهد ها از پايان كنفرانس باندونگ تا اجلاس ۲۰۰۵در ژوئيه ۱۹۵۶ سران كشور هاى مصر، هند و يوگسلاوى يعنى جمال عبدالناصر، نهرو و مارشال تيتو در جزيره «بريونى» متعلق به يوگسلاوى، طى اجلاسى كه به رهبرى مارشال تيتو تشكيل شد، ضمن تائيد اصول ده گانه باندونگ مقرر داشتند كه از اين پس كشور هايى كه به هيچ يك از بلوك هاى نظامى وابستگى ندارند، در كنفرانس هاى بعدى شركت كنند. ضمناً اعضاى كنفرانس درباره منع آزمايش هاى اتمى، كمك به كشور هاى در حال رشد و وحدت آلمان و بالاخره پشتيبانى از مبارزات ملت الجزاير در راه رسيدن به استقلال اعلاميه اى صادر كردند. از آن پس تا ۲۰۰۵ سيزده اجلاس از كشور هاى غير متعهد به شرح زير تشكيل شد:اجلاس اول: ۱۹۶۱ بلگراد (يوگسلاوى)اجلاس دوم: ۱۹۶۴ قاهره (مصر)اجلاس سوم: ۱۹۷۰ لوزاكا (زامبيا)اجلاس چهارم: ۱۹۷۳ الجزيره (الجزاير)اجلاس پنجم: ۱۹۷۶ كلمبو (سريلانكا)اجلاس ششم: ۱۹۷۹ هاوانا (كوبا)اجلاس هفتم: ۱۹۸۳ دهلى نو (هندوستان)اجلاس هشتم: ۱۹۸۵ هراره (زيمبابوه)اجلاس نهم: ۱۹۸۹ بلگراد (يوگسلاوى)اجلاس دهم: ۱۹۹۲ جاكارتا (اندونزى)اجلاس يازدهم: ۱۹۹۵ كارتاهينا (كلمبيا)اجلاس دوازدهم: ۱۹۹۸ دوربان (آفريقاى جنوبى)اجلاس سيزدهم: ۲۰۰۳ كوالالامپور (مالزى)اجلاس يادبود باندونگ آوريل ۲۰۰۵ جاكارتا و باندونگ (اندونزى)• مارشال تيتو و غيرمتعهدهامارشال تيتو با آنكه كمونيست و رهبر يك كشور اروپايى بود، تابعيت از سياست دولتمردان شوروى را كنار گذاشت و نه تنها به پيمان ورشو (پيمان نظامى كشورهاى كمونيست اروپاى شرقى) وارد نشد، بلكه در خط مشى سياسى خود همواره بى طرف و غيرمتعهد ماند. او با نهرو، جمال عبدالناصر و سوكارنو در يك مسير سياسى حركت مى كرد. او در عين حال كه با مسكو رابطه داشت، با واشينگتن نيز ارتباط حسنه داشت. او كه يك كروات بود توانست يوگسلاوى را كه به مانند يك لحاف چهل تكه بود، تكه ها را با قدرت سياسى كه فقط در وجود او بود همچنان متصل به هم نگه دارد و يوگسلاوى را يكپارچه و به عنوان يك كشور آبرومند در ميان كشورهاى غيرمتعهد جهان با حفظ وحدت ملى، با ثبات و وحدت سرزمين نگه دارد. بعد از مرگ او در ۴ مه ۱۹۸۰ و پس از فروپاشى شوروى در زمان رياست جمهورى ميلوسويچ يوگسلاوى به طور كامل تجزيه شد و يوگسلاوى كنونى شامل صربستان و مونته نگرو است. قبل از مرگ تيتو با مرگ نهرو در ۱۹۶۴ و جمال عبدالناصر در ۱۹۷۰ نهضت غيرمتعهدها دچار ضعف و ركود شد.• اولين كنفرانس غيرمتعهدها در بلگراد (۱۹۶۱)در سپتامبر ۱۹۶۱ اولين كنفرانس به ابتكار مارشال تيتو با شركت ۲۱ كشور در بلگراد تشكيل شد كه هجده كشور آسيايى بودند. عراق به رهبرى عبدالكريم قاسم براى اولين بار نماينده اى به اين كنفرانس فرستاد، چون يك سال قبل از آن دكتر سوكارنو به بغداد رفت و از ژنرال قاسم خواست كه در اين كنفرانس شركت كند اما تيرگى روابط او و عبدالناصر مانع از شركت شخص او شد و فقط وزير خارجه عراق در اين اجلاسيه شركت كرد. در اين اجلاسيه كوبا و برزيل نيز شركت داشتند. موضوعى كه در اين گردهمايى مطرح شد آن بود كه شركت كنندگان مى خواستند كه تعريف قانع كننده اى درباره ناپيوستگى (عدم تعهد) ارائه شود. در پايان كنفرانس گفته شد كه در واقع كافى است كه يك دولت همواره تمايل خود را به رهايى از يك اتحاديه نظامى ابراز دارد و يا قصد خود را به پذيرفتن يك سياست بى طرفانه بيان كند تا به عنوان ناپيوسته شناخته شود. اگر در باندونگ دولت هاى آسيايى _ آفريقايى به سه گروه پيوسته، ناپيوسته و كمونيست تقسيم شدند، در اين اجلاس تقسيم بندى جديدى ظهور كرد به شرح زير:۱- ناپيوسته هواخواه غرب مانند عربستان سعودى، اتيوپى، هند، لبنان، نپال و سودان. ۲- ناپيوسته هواخواه كمونيسم مانند كوبا، غنا، گينه و يوگسلاوى. ۳- ناپيوسته بى طرف مانند افغانستان، الجزاير، اندونزى، مراكش، مصر و سومالى.در اين اجلاسيه گفته شد كه بى طرفى كشورهاى فنلاند، سوئد، اتريش و سوئيس غير از ناپيوستگى است، زيرا اين دولت ها از نهضت هاى آزاديبخش كشورهاى استعمارزده طرفدارى نمى كنند

فزت و رب الكعبه

به نام خداوند رمضان

نماز روزه هاتون قبول درگاه الهي




سالروز شهادت حضرت علی (ع)رابه دست دشمنان مسلمان نمای اسلام به همه شما تسلیت عرض می کنم.

لباس

چه رنگ لباسی برای شما مناسب است ________________________________________چه رنگ لباسي مناسب شما است؟

شـايد بـراي شـما اتفاق افتاده باشد كه دوستتان را ديده باشيد كه پيراهني صورتي به تن كرده و توسط اطرافيان مورد تحسـين، تـمجـيد و تـوجه فـراوان قـرار گرفته باشد. شما نيز به تبـع او تصـميـم گرفتـيـد كـه پيراهني به همان رنگ تهيـه كـرده و بـر تن كنيد. اما بعد از اينكار مورد تمسخر و ريشخـنـد ديـگــران قــرار گرفته و همان نگاههاي پيشين نيز از شما برگردانـده شـد و در نتيجه آنها را از تن درآورده و لباسهاي مشكي، آبي و خاكستري قبلي خود را پوشيديد. اگر مي خواهيد بدانيد كه چرا آن پيراهن صورتي مناسب شمـا نبود و چرا اين به آن معنا نـيست كه ديـگر نـبايد لـباسهاي رنـگي بپوشيد، به ادامـه مقاله توجه كنيد.

رنـگ پوست شـما چه تيره باشد،چه روشن وچه درميان اين دو،ميتوانيد رنگي مناسب براي لباس خود انتخاب نماييد.

پوستهاي تيرهافراد تيره پوست معمولا داراي چشمان و موهاي مشكي يا قهوهاي تيره مي باشند كه در اين صورت بايد لباسي را انتخاب كرد كه با رنگـهاي تـيره مـغايرت داشـتـه بـاشـد. اين مغايرت چهره را از يكنواختي بيرون آورده و باعث جذابيت بيشتر مي گردد.

رنگهاي مناسب براي اين گروه* صورتي* سفيد* خاكي* آبي ملايم* طوسي روشنرنگهاي نا مناسب اين گروه* مشكي* قهوه اي تيره* فيروزه اي* سبز يشمي* قرمز تيرهاگر جزء اين دسته افراد هستيد از پوشيدن لباس با رنگهاي گرم و تيره خودداري كنيد. از آنجايي كه رنگ مشكي و آبي تيره مــعـمولا" به عنوان لبـاس رسمي كار در نظر گرفـتـه شده و نميتوان بطور كامل آن را كنار گذاشت، لذا سعي كنيد بكارگيري آنها را به حداقل رسانده و فقط در صورت لزوم از آنها استفاده نماييد.پوستهاي معمولي ( نه تيره نه روشن )افرادي كه داراي چنين رنگ پوستي هستند ميتوانند تقريبا" از هر رنگ لباس استفاده كنند. از آنجاييكه هر دو رنگ روشن و تيره ميتواند با اينگونه رنگ پوست مغايرت داشته باشد، بنابراين از هردو رنگ مي توان استفاده نمود و لي بهتراست پيراهن را هماهنگ با رنگ چشم انتخاب كرد.رنگهاي مناسب اين گروه* بژ* آبي* سورمه اي* گندمي* مشكي* صورتيرنگهاي نامناسب اين گروه* مغز پسته اي* بنفش* قهوه اي تيره* قرمزتنها رنگهايي كه در اين گروه اصلا" نبايد بكاربرد، رنگهاي نزديك به رنگ پوست است. براي مثال اگر رنگ پوست شما زيتوني است، از پوشيدن لباسهاي زيتوني يا قهوه اي خودداري كنيد.پوستهاي روشناين گونه افراد معمولا" موهايي بلوند و روشن داشته و رنگ چشم آنها سبز، آبي، طوسي يا قهوه اي روشن است. رنگي مناسب اين گروه است كه با رنگ پوست تضاد داشته باشد.رنگهاي مناسب اين گروه* آبي ملايم* قهوه اي* بژ* آبي سير* رنگي غير از سفيدرنگهاي نا مناسب اين گروه* قرمز* صورتي* نارنجي* زرد* ارغوانيدر اين گروه بطور كلي بايد از رنگهاي خشن و روشن استفاده نمود تا تضاد كافي با رنگ پوست بوجود آيد. بكارگيري رنگهاي گرم به هيچ

عنوان پيشنهاد نمي شود

چگونه لباس خود را ست کنیم ؟
اغــلـب افــراد در انــتــخـاب لـبـاسـي كـه مـنـاسـب جـثــه آنـها بوده و همچـنـيـن چـگـونـگي سـت كـردن آنـهـا دچـار سردرگمي مي باشنـد. در زيـر بـه اصـول كـلـي انتـخاب و هماهنگ كردن لباسها با يكديگر ميپردازيم:

اصول كليـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ1

- همواره لباسي را بپوشيد كه كاملا اندازه شما باشد.2- پوشيدن لباسهاي بزرگ تنها اندام شما را اغـراق آمـيـز تـر جـلوه داده و آنـها را پنهان نميكند.3- بيشتر سعي كنيد تنها در زماني كه كمر باريكي داريد از كمر بند استفاده كنيد.4- پارچـه هـاي سـنگين مانـند پـشمـي، بافـتني و چرمي شما را سنگين وزن تر جلوه ميدهند.5- پارچه هاي سبك وزن مانند كتان، نخي شما را لاغر تر جلوه ميدهند.6- رنگهاي تيره شما را لاغر تر و كوچك تر ميكنند.7- رنگهاي روشن شما را بزرگتر و حجيم تر ميكنند.8- لباسهاي بالا تنه و پايين تنه يكرنگ شما را لاغر تر جلوه ميدهند.9- لباسهاي بالا تنه و پايين تنه با رنگهاي متفاوت شما را بلند قد تر ميكند.10- لباسهاي يقه بلند گردن را كوتاه تر ميكند.11- گردن بند كوتاه نيز گردن را كوتاه تر ميكند.12- روسـري كـه به سـمت پـايين آويزان شـده باشد، قـد شما را بلند تر جلوه ميدهد.13- خالكوبي پـيـرامـون گـردن و روي شــانـه هـا سبـب چهار شانه تر شدن شما ميگردد.14- لـبـاس بـا خطوط افقي شما را چاق تـر و بـا خـطـوط عمودي شما را لاغر تر جلوه ميدهـد.

بـراي لاغر تر و بلند قد تر بنظر رسيدن نكات زير را رعايت كنيد:1

- لباسهاي كاملا اندازه بپوشيد لباسهاي خيلي كوچـك و خيلي بزرگ تنها شما را چاق تر نشان ميدهند.2- لباسهاي يكدشت يكرنگ بپوشيد. تـرجيـحا يـكرنـگ از سر تا نوك پا.3- از پـوشيـده لبـاسـهاي با طرح برجسته و پارچـه هـاي زمخت خود داري كنيد.4- لباسهاي تيره رنگ با پارچه هاي نازك و نرم بپوشيد.5- شلوار را در ناحيه كمر بالا بياوريد نه پايين تر.6- كراوات با پهناي متوسط پوشيده و حتما طول آن تا كمر برسد.7- از پوشيدن لباسهاي با نقش و نگار شلوغ خودداري ورزيد.8- لباس با طرح راه راه عمودي بپوشيد.9- از داشتن ملزومات بيش از حد خود داري كنيد.10- كفش پاشنه بلند به پا كنيد.

براي كوتاه تر و چاق تر بنظر رسيدن نكات زير را رعايت كنيد:1

- لباسهاي با رنگ متفاوت بپوشيد.2- رنگهاي روشن و پر رنگ بپوشيد.3- كراوات پهن تر بپوشيد.4- لباسهاي چند لايه به تن كنيد.5- كفش بدون پاشنه و ظريف بپوشيد.6- شلوار تمام قد بپوشيد.7- از پوشيدن لباسهاي سرتاسر يكرنگ بپرهيزيد.8- لباس با طرح راه راه عمودي و كراوات باريك نپوشيد.

چگونه ست كنيمـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ1- رنگ جوراب بايد همرنگ و يا تيره تر از شلوار باشد.2- رنگ كمربند با رنگ كفش بايد يكسان باشد.3- كـت و شلـوار خــاكستـري و سرمه اي با كفش مشكي، و كـت و شـلـوار قـهـوه اي و زيتوني با كفش قهوه اي ست است.

نكات ست كردن لباس براي زنان…زنان قد بلندـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ

1- از كمر بند پهن استفاده كنيد.2- از دامن خيلي كوتاه و خيلي بلند پرهيز كنيد.3- بهتر اسـت پـيـراهن خـود را داخـل شـلـوار و دامـن تــو بگزاريد تا خط عمودي كمرتان نمايانتر گردد.4- لباس نقش دار و طرح خطوط افقي بپوشيد.5- دامن بلند و يا دمپا گشاد بپوشيد.6- لباسهاي سر تا پا يكرنگ نپوشيد.7- از گردنبند و گوشواره كوچك استفاده نكنيد.8- كيف دستي كوچك حمل نكنيد.9- شلوار راسته بپوشيد.10- تاپ نپوشيد.11- كـفش پاشنه بلند نپوشيد و از كفـش انـدكـي لـژ دار استفاده كنيد.

زنان قد كوتاه و ريز نقشـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ1

- لباس با طرح راه راه افقي نپوشيد.2- از لباس هـاي رنگارنـگ، ملزومات بــزرگ و شلوار دمـپا گشاد و يا پاچه هاي تا شده استفاده كنيد.3- دامن كوتاه با نقش و نگار بزرگ نپوشيد.4- لبـاس هـاي يـكرنـگ و شـلوار راســته و لباس تــنـگ و ملزومات كوچك استفاده كنيد.5- خطوط عمودي و لباسهاي يقه هفت بدن را كشيده تر ميكنند.6- كفش كمي نوك تيز بپوشيد.7- كفش پاشنه بلند بپوشيد.8- از كمر بند باريك استفاده كنيد.

زنان چاقـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ

1- لباسهاي يكدست يكرنگ بپوشيد.2- از كت و ژاكت بلند با دكمه هاي باز استفاده كنيد.3- از روسري شالي استفاده كنيد.4- گردنبند دراز شما را لاغر تر ميكند.5- كفش پاشنه بلند بپوشيد.6- لـبـاس يقه هفت و قلبي شكل، گـردن را كشـيـده تـر ميكند.7- ژاكت بلند بدون اپل بپوشيد.8- لباسهاي تيره رنگ بپوشيد.

نكات ست كردن لباس براي مردان…مردان قد بلندـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ1

- لباسهاي يكدست يكرنگ نپوشيد.2- لباسها و شلوارهاي زيپدار نپوشيد.3- كـت و شـلوار بـا خـطـوط راه راه بـا خـطـوط عـمــودي و كراوات باريك و ژاكت كه طولش تا روي كمر است نپوشيد.

مردان قد كوتاهـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ1

- كفش بوت و ساق بلند نپوشيد آنها شما را قد بلندتر نميكنند.2- شلوار پاچه كوتاه و يا پاچه تا شده نپوشيد.3- لباس آستين دار به تن كنيد.4- از نقش و نگار عمودي راه راه عمودي و شلوار راسته و كراوات باريك استفاده كنيد.مردان لاغرـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ1- كراوات باريك و پيراهن و يا تيشرت يقه هفت نپوشيد.2- لباسهاي براق و با خطوط عمودي و چسبان نپوشيد.3- كت و شلوار اپل دار بپوشيد.4- شلوار بگي بپوشيد.5- پلوور حجيم و يقه اسكي بپوشيد.

مردان چاقـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ

1- ژاكت اپل دار نپوشيد.2- كراوات زرق و برق دار نزنيد.3- دكمه پيراهن را تا انتها و بالا نبنديد.4- ساعت باريك به دست نكنيد.5- پلوور حجيم و يقه اسكي نپوشيد.6- بلوز و پيراهن يقه هفت نپوشيد.7- شلوار تنگ نپوشيد.8- لباس با خطوط عمودي و كراوات يكرنگ استفاده كنيد.9- از لباسهاي تيره رنگ استفاده كنيد.

مردان شكم بزرگـــــــــــــــــــــــــ ــــــــــــــــ

1- جليقه و يا هر چيزي كه روي شكم بيافتد و به آن فشار بياورد را نپوشيد.2- شلوار را روي شكم خود نياوريد.3- لباسهاي براق و يا روشن نپوشيد.4- لباسهاي گشاد و تيره رنگ بپوشيد.5- كراوات پهن بزنيد كه تا خط كمر بلند باشد.6- ژاكت و شلوار يكرنگ بپوشيد__________________.

http://forum.p30world.com/showthread.php?t=69068

تاريخچه شلوارهاي جين آبي

تاریخچه شلوارهای جین آبی

Levi Strauss , 1829 - 1902
بلو جین به عنوان یکی از مهم ترین تولیدات صنعت پوشاک آمریکا در سال 1873 توسط ژاکوب دیویس (Jacob Davis) و لوی استراوس (Levi Strauss) اختراع شد. این دو مهاجر با استفاده از پارچه کتانی، قیطان و نوعی پرچ فلزی، مردمی ترین محصول پوشاک را ساختند. اولین لباس های جین ساخته شده ، لباس کار نامیده می شد. لغت جین در سال 1960 وقتی نسل جوان نام "بلو جین" را بر روی شلوار های مورد علاقه اش گذاشت، رایج شد. تاریخچه اولین شلوارهای جین دو مدل بودند، شلوارهای آبی - نیلی رنگ و شلوارهای کتان قهوه ای شسته شده. شلوارهای کتان چون نرم و راحت نبود به تدریج از دور خارج شد. هر چند سال های سال به عنوان لباس کار استفاده می شد. لوی استراوس (Levi Strauss) سال 1853 در سن بیست و چهار سالگی به سانفرانسیسکو آمد. برادر او در نیویورک به تجارت کالا مشغول بود و لوی استراوس شعبه جدیدی برای تجارت او در این شهر احداث کرد. او که آلمانی تبار بود، پس از مهاجرت به آمریکا چندین سال در نیویورک مشغول فراگیری روش های تجارت بود. در طی بیست سال او به یکی از تاجران موفق پارچه تبدیل شد. یکی از مشتریان لوی استراوس خیاطی به نام ژاکوب دیویس (Jacob Davis) اهل لاتویا (Latvia) بود. او که در نوادا (Nevada) زندگی می کرد، از شرکت استراوس به صورت عمده پارچه خریداری می کرد. در میان مشتریانش شخصی بود که دائما جیب های شلوارهایی که ژاکوب برایش می دوخت را پاره می کرد. ژاکوب به فکر راه حلی برای دوام بیشتر شلوارهای این مشتری بود، روزی به فکرش رسید که شاید با استفاده از نوعی پرچ فلزی در نقاطی از شلوار که پاره شده یا آسیب دیده، مثل گوشه های جیب ها و در زیر دکمه های شلوار، بتواند باعث استحکام بیشتر برای شلوار شود. مشتریان ژاکوب خیلی سریع از این شلوارهای پرچ دار استقبال کردند. او نگران شد که شاید کسی این ایده ماهرانه اش را بدزدد، بنابراین تصمیم گرفت حق امتیاز این کار را به نام خود ثبت کند. اما 68 دلاری که برای کارهای اداری لازم بود را نداشت. بنابراین به عنوان شریک تجاری فوراً به فکر لوی استراوس افتاد. در سال 1872 طی نامه ای که به لوی استراوس نوشت، به او پیشنهاد کرد که حق امتیاز این کار متعلق به هر دو نفرشان باشد. استراوس که یک تاجر خبره بود، با دیدن این محصول جدید، بلافاصله پیشنهاد ژاکوب را پذیرفت. در بیستم ماه مه سال 1873، این دو نفر حق امتیازی به شماره 139,121 را در آمریکا به نام خود ثبت کردند. این تاریخ امروزه به عنوان تاریخ تولد رسمی بلوجین شناخته شده است.
از آنجا که رنگ نیلی به دلیل تیرگی دیرتر کثیف می شد و برای لباس های کار نیز انتخاب بهتری بود، مهم ترین

و پرطرف دارترین رنگ در میان مردم بود.

لوی استراوس، ژاکوب را به عنوان سرپرست تولید این شلوارهای جدید در شرکت خود استخدام کرد. این شرکت تا سال 1875 به تولیدات خود ادامه داد و دو کارخانه دیگر در سانفرانسیسکو راه اندازی کرد. پارچه های کتان برای دوخت این شلوارها از یکی از معروفترین کارخانه های پارچه سازی منچستر تامین می شد. در مدت زمانی کوتاه، تمام کارگران ازاین شلوارهای جدید استفاده می کردند. قیمت یک دست لباس کار با دوام تولید شرکت لوی استراوس 1.25 دلار بود، رقمی کاملا باور نکردنی! حق امتیاز این محصول تا بیست سال منحصراً در اختیار شرکت استراوس بود. در سال 1890 این شلوارها مدل 501 نام گرفت که هنوز هم با این نام در بازار به فروش می رسد. با به پایان رسیدن حق انحصار این محصول، بسیاری از کارخانجات تولید پوشاک از این محصول پرطرفدار شرکت لوی استراوس کپی برداری کردند. تا سال 1950 دانش آموزان دبیرستانی به عنوان اعتراض به بزرگترها که این شلوارها را نمی پوشیدند و برای اینکه متفاوت تر به نظر برسند، شروع به پوشیدن این شلوارها کردند. در سال 1970 شلوارجین بیش از همیشه طرفدار پیدا کرد. از زمانی که مردم لغت لیوایز(Levi's) را برای این شلوارها به کار بردند، شرکت لوی استراوس نیز این لغت را به عنوان علامت تجاری اش ثبت کرد. چرا پارچه جین آبی رنگ است ؟ در اواخر قرن نونزدهم قبل از ابداع رنگ های مصنوعی از رنگ های گیاهی طبیعی برای رنگ کردن پارچه ها استفاده می شد. از آنجا که رنگ نیلی به دلیل تیرگی دیرتر کثیف می شد و برای لباس های کار نیز انتخاب بهتری بود، مهم ترین و پرطرف دارترین رنگ در میان مردم بود. از آن زمان این رنگ روی پارچه های جین باقی ماند. قرن هجدهم : استفاده از پارچه کتانیدر قرن هجدهم ، با رونق گرفتن کشاورزی، کارگران برای کار در مزرعه لباس های جین می پوشیدند، زیرا استحکام بیشتری

داشت و به آسانی از بین نمی رفت

.
برای محکم تر شدن نقاطی از شلوار که زودتر دچار پارگی دوخت می شدند از نوعی پرچ استفاده شد.
قرن نونزدهم : معادن طلا در کالیفرنیا کارگران معادن طلای کالیفرنیا به لباس هایی با دوام و محکم نیاز داشتند. برای اولین بار در سال 1853 شخصی به نام استراوس تولید انبوه لباس کار با مشخصات فوق را شروع کرد. سال 1930گاوچران ها در اکثر فیلم های وسترن شلوار جین به پا داشتند. این کار باعث رواج شلوار های جین در آن سال ها بین مردم شد. سال 1940در زمان جنگ دوم جهانی، سربازان آمریکایی شلوار جین می پوشیدند. بعد از جنگ تولید کننده های معروف پوشاک از قبیل رانگلر (wrangler) و لی (lee) شروع به رقابت با لوی (levi) برای در دست گرفتن بازار جهانی کردند. سال 1950شلوار جین با تبلیغات تلویزیونی و فیلم ها بین نسل جوان رایج شد. ( جیمز دین در فیلم شورش بی دلیل ) پوشیدن این شلوارها سمبل طغیانگری بین نسل جوان بود. سال های - 19701960: هیپی ها و جنگ سردمدل های مختلف شلوار جین به بازار آمد. جین های گل دوزی شده و جین های رنگی . در کشورهای غیر غربی جین به عنوان سمبل فساد غرب تبدیل شده بود. سال 1980 و پس از آن جین به لباس مد روز تبدیل شد. طراحان معروف لباس شروع به طراحی مدل های مختلف جین با

مارک های اختصاصی خود کردند. فروش جین دائما رو به افزایش بود.
مجله ي اينترنتي فرياhttp://www.farya.com/id/1478

designboom.com, ideafinder.com

مشهورترین تصاویر رسانه‌ها از جنگ لبنان

مشهورترین تصاویر رسانه‌ها از جنگ لبنان
راویان فاجعه سعی کرده‌اند جنگی بی برنده، که آبستن سی و چهار روز فاجعه در خود است را به تصویر بکشند. این گزارش

تصویری عکسهای برترین عکاسان جهان است از جنگ لبنان و اسراییل ...

سلام

زندگي ميتواند زيبا باشد اگر ...

شوی لباس اسلامی

به نام خدا

نخستين نمايشگاه پوشش اسلامى با همكارى سه ارگان برگزار شد . برگزارى دو نمايشگاه لباس با عنوان «پوشش اسلامى» در يك هفته و در يك شهر سمت و سوى هدف دار دولت نهم درخصوص پوشش زنان را بيش از پيش مشخص مى كند. دو نمايشگاه شبيه هم يكى با عنوان «ريحانه» از ۲۳ تيرماه برگزار شد و ديگرى با عنوان جشنواره «زنان سرزمين من» از روز ۲۵ تير توسط نيروى انتظامى استاندارى تهران و وزارت كشور كار خود را آغاز كرد كه اولى در مصلى و دومى در سالن كانون پرورش فكرى كودكان و

نوجوانان در هفته زن برگزار شد